Over oordelen en verwondering in het veranderproces

Het is een regelrechte hit wanneer ik dit schrijf, de nieuwe Nederlandse comedyserie De luizenmoeder, over het wel en wee op een basisschool, waar kinderen zich nog het meest volwassen gedragen. En waar ouders en leerkrachten op zijn zachts gezegd wat wonderlijk acteren. Wat het vooral hilarisch maakt, is dat veel situaties -zei het wat uitvergroot- angstig dicht bij de werkelijkheid komen. En dan die legendarische uitspraak van juf Ank: “dat vinden wij niet raar, dat vinden wij gewoon heel bijzonder”.


We voelen met zijn allen wel dat dit “bijzonder” bol staat van de oordelen. We zeggen het niet hardop, maar we laten je wel even voelen dat dit niet is “hoe wij de dingen doen hier”. Helaas is dit in veel organisaties ook dagelijkse kost, zeker ook in veranderprocessen. “Het is al lastig genoeg, waarom doe jij gewoon niet wat de rest doet?” Raar hoor..


Gezamenlijkheid is iets anders gelijkheid

Registreer om meer te lezen …