Taal is cruciaal als je gaat veranderen. Naar mijn mening zou het zo zou moeten zijn dat de woorden die je gebruikt weerspiegelen wat je wil bereiken. Daarom ben ik geen fan van het woord zelfsturing, of zelforganisatie. In mijn beleving is dit een woord dat is ontsproten aan het managementdenken, waarbij het idee is dat “wij de medewerkers niet meer sturen, maar zij zichzelf sturen”. En daar geloof ik niet zo in, eerlijk gezegd.

En misschien nog wel belangrijker, ik geloof dat een te snelle beweging naar een horizontaal georganiseerde samenleving waarin de autonomie van het individu hoogtij viert niet wenselijk is. Het zorgt er namelijk voor dat we belangrijke verworven waarden kwijtraken, en ten prooi vallen aan individualisme en polarisatie. We zijn nu eenmaal als mensen niet gemaakt om zelf te sturen, we zijn niets zonder de ander. Anders gaan we van heerschappij van het systeem naar heerschappij van het individu. En met allemaal individu’tjes bouw je geen succesvolle organisatie, that’s for sure..

Ik weet dat veel mensen die zich bezig houden met zelfsturing dit inmiddels ook inzien, en aandacht besteden aan de verbondenheid aan het collectieve of evolutionaire doel. Samensturing wordt inmiddels ook door diverse Rijnlanders gezien als Rijnlandse manier van denken. Maar ik heb ook gemerkt dat alleen al het woord Samensturing zo’n andere gevoelswaarde geeft aan medewerkers en management, dat de kans op succesvolle verandering alleen daardoor al vergroot wordt.

Registreer om meer te lezen …